Eindelijk weer een blog, zo druk gehad met de studie achter de laptop dat ik even geen energie kon vinden om weer achter de pc te stappen. Inmiddels zijn we alweer een stuk verder. De gestucte muren zijn droog dus we konden gaan verven, schakelmateriaal aanbrengen en beginnen met de kast bouwen.

Eerst maakten we behang op de muur waar de kast zou komen, dit behang zie je alleen als je de kast open doet maar geeft toch net even dat beetje extra. Anton bouwde een frame en we konden in het dorp een oude vloer halen voor de zijkanten en bovenkant. Deze hadden wel allemaal een laagje beton dus was nog even een klus om ze kaal te krijgen.

Ik verfde alles blauw, want de deuren die ik lang geleden al had gekocht voor deze ruimte hadden dezelfde mooie tint blauw als de blauw van het behang. Voor alle legplanken gebruikten we het oude plafond van de keuken van de vorige bewoners. Alles hergebruiken kost ontzettend veel extra tijd (kaalkrabben of schuren en op maat maken) maar scheelt zo ontzettend veel geld. En uiteindelijk ook weer geld/tijd omdat we het niet naar de stort hoeven te brengen of op te branden. Er kwamen oude knoppen op de deuren en ik had voor de kinderen al mandjes voor hun knutselspullen verzameld.

Van te voren hadden we al bedacht dat we de magnetron uit het zicht wilden omdat we deze niet dagelijks gebruiken dus Anton had hier met het elektra aanleggen al aan gedacht. Ik ben ontzettend blij met de kast, zoveel opbergruimte en de deuren stralen zoveel sfeer uit in de keuken.

Daarna was het eindelijk tijd om met de andere kant van de keuken verder te gaan. Alles aan de kant en de vloer isoleren en verder leggen. Elektra voor stroom bij het aanrecht en lampjes aanleggen. Uitmeten hoe je uit komt en of alles nog klopt.

En dan begint het echte bouwen van het aanrecht. Ik heb denk ik al wel 15 jaar een plaatje in mijn pinterest moodmap met hoe ik ons aanrecht voor me zag. Nu de uitdaging aan Anton om hem te bouwen. Cellenbeton blokken zagen, lijmen en stapelen en muurtjes maken. Oven en vaatwasser er in, inbouwkastje van de ikea en een nis voor leuke dingen ( en zodat we altijd nog bij de water afvoer van de vaatwasser kunnen ) En na een jaar op mp zoeken vond ik ook eindelijk onze nieuwe koelkast. 2 jaar oud, altijd in een bedrijf gestaan met flesjes water dus zo goed als nieuw, voor 400 euro ipv 1500 euro 😉 zoeken loont, echt.

Daarna begon het bouwen van de koof voor de tegels (daarover verder in een nieuwe blog) en het zelf maken van een aanrecht blad. Ik kon nergens vinden wat ik mooi vind. Het was of heeel duur en je moest maar raden hoe je blad er na fabricatie uit zou zien (marmer/ steen etc) of het was nep plastic achtig. Ik wilde heel graag hout, dus kochten we drie planken bij een houtboer. Ik naam 1 lade mee uit het keukeneiland zodat hij kon zien wat er goed bij zou passen. Anton is uren aan het lijmen, schuren en frezen geweest maar wat is het een mooi resultaat geworden. Matcht perfect met het eiland.

Daarna begon het zelf maken van de frontjes en wat maakte dat een verschil, er kwam ineens body aan, En de greepjes die ik lang geleden had besteld konden eindelijk op hun plek,

Daarna het hele aanrecht in de voorstrijk zetten zodat de stucadoor kon komen. Maar zoals bij elk bedrijf die we vragen, kwam die zijn afspraken weer niet na. Anton besloot het zelf te proberen en ook dat lukte gewoon weer!

Voor nu laat ik het hierbij, ik zal proberen om de volgende blog sneller te plaatsen. Heel leuk als je weer een reactie hier achter laat!